باز باران با ترانه می خورد بر بام خانه
خانه ام کو؟خانه ات کو؟
آن دل دیوانه ات کو؟
روزهای کودکی کو؟ فصل خوب سادگی کو؟
پس چه شد دیگر کجا رفت؟
خاطرات خوب رنگین در پس آن کوی بن بست
در دل ما آرزوهاست.
کودک خوشحال دیروز غرق در غمهای امروز،
یاد باران رفته از یاد
آرزوها رفته برباد
|
